لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

مقدمه: تریگونلین متابولیت ارزشمندی از دسته آلکالوئیدها با اثرات درمانی موثر به ویژه در دیابت است.هدف: در این تحقیق اثر سه سطح مختلف ترکیبات نیتروژنِ محیط کشت پایه موراشیک-اسکوگ شامل KNO3 و NH4NO3 بر میزان تولید تریگونلین در کشت سوسپانسیون ریشه های نرمال و ریشه های مویین مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: به منظور القای ریشه های مویین از دو سویه ATCC15834 و K599 باکتری Agrobacterium rhizogenes به روش غوطه ورسازی و تزریق استفاده شد. به منظور تایید درج قطعه T-DNA در ژنوم گیاه و عدم حضور اگروباکتریوم با استفاده از پرایمر ژن های rolB و virD در واکنش زنجیره ای پلیمراز آنالیز مولکولی انجام گرفت. ریزنمونه های ریشه مویین و طبیعی در محیط های کشت سوسپانسیون موراشیگ - اسکوگ در سه سطح مختلف ترکیبات نیتروژن، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شده و ریشه ها بعد از گذشت 28 روز برداشت شدند. پس از انجام عصاره گیری، میزان آلکالوئید تریگونلین توسط دستگاه HPLC مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: هر دو سویه باکتری K599 و ATCC15834 به ترتیب بعد از دو و سه هفته، باعث القای ریشه های مویین در قسمت های طوقه، ساقه و برگ گیاهچه ها شدند. بیشترین مقدار تریگونلین (13.98 میلی مول بر گرم ماده خشک) مربوط به تیمار ریشه های مویین با دو برابر ترکیبات نیتروژنه و کمترین مقدار (8.74 میلی مول بر گرم ماده خشک) مربوط به ریشه های نرمال با نصف ترکیبات نیتروژن بود.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که ترکیبات نیتروژنه به ویژه یون آمونیوم نقش تعیین کننده ای در تولید تریگونلین و رشد ریشه های مویین دارند.

خلاصه:تاکسول یک داروی ضد سرطان بوده و قابل استخراج از درخت سرخدار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات الیسیتورهای متیل جاسمونات و اسیدسالسیلیک بر روی تولید تاکسول در ریشه های مویین ایجاد شده در سرخدار ایرانی بود. برای ایجاد ریشه های موئین در ریزنمونه های سرخدار ازسه نژاد اگروباکتریوم ریزوژنز A4، R1000 و ATCC15834 استفاده شد. نتایج نشان داد که فقط سویه A4 باعث ایجاد ریشه های مویین در ریزنمونه ها شده و بررسیPCR نشان داد ژن ریشه زایی اگروباکتریوم به ریزنمونه ها منتقل شده است. در عملیات واکشت ریشه های موئین،از سه غلظت 1، 10 و 100 میکرومول متیل جاسمونات و اسید سالسیلیک به صورت جداگانه و ترکیبی برای افزایش تولید پاکلی تاکسول مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز انجام شده توسط HPLC نشان داد که افزودن الیسیتورها به محیط کشت باعث افزایش میزان تاکسول در ریشه های مویین می شود و بیشترین افزایش با افزودن 100 میکرومول متیل جاسمونات به تنهایی بدست آمد که باعث افزایش 5 برابری میزان تولید پاکلی تاکسول در ریشه های موئین گردیده است.

هدف از این پژوهش، بهینه سازی شرایط القای ریشه مویین هویج با استفاده از ریشه و دمبرگ درون شیشه ای و همچنین دمبرگ و ساقه گلخانه ای به منظور کشت درون شیشه ای قارچ های میکوریز آربوسکولار می باشد. بذرهای هویج پس از ضدعفونی، در محیط کشت MS و گلدان کشت شدند. ریشه و دمبرگ درون شیشه ای چهار هفته ای و دمبرگ و ساقه گلخانه ای سه ماهه با استرین هایMSU، 15834 و A4 باکتری Rhizobium rhizogenes مایه زنی و در محیط کشت MS کشت شدند. تاثیر استرین باکتری و نوع ریزنمونه بر القای ریشه مویین بررسی شد. پس از حذف باکتری، میزان رشد ریشه های مویین حاصل از هر ریزنمونه پبه صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اندازه گیری گردید. تایید مولکولی تراریختگی ریشه های مویین و استرین های باکتری با استفاده از واکنش PCR برای تکثیر اختصاصی ژن rolC به اثبات رسید. نتایج نشان داد هر سه استرین توانایی القای تولید ریشه مویین را دارند. ریشه های تراریخته نسبت به ریشه های معمولی ضخامت، انشعاب و سرعت رشد بیشتری داشتند. استرین 15834 و ریزنمونه های دمبرگ گلخانه ای و ریشه درون شیشه ای بیشترین توانایی تولید ریشه مویین را نشان دادند. بالاترین میزان رشد ریشه های مویین در ریزنمونه ساقه گلخانه ای با استرین MSU مشاهده شد.

استفاده از اگروباکتریوم تومی فاسینس نسبت به روش تفنگ ژنی جای گزین بسیار مناسب تری برای تراریختی ذرت است. این سیستم انتقال ژن بسیار کارا بوده و به تولید گیاهان تراریخته ای منجر می شود که تعداد رونوشت های ژن بیگانه در آن ها پایین تر و درصد گیاهان تراریخته دارای ثبات ژنی در آن ها بالاتر است. در پژوهش حاضر انتقال ژن به گیاه ذرت با استفاده از اگروباکتریوم تومی فاسینس و هچنین برخی عامل های مهم در این فرایند انتقال ژن مورد مطالعه قرار گرفته است. با وجودی که همه ارقام مورد استفاده تولید کالوس جنین زا نمودند، اما از بین آنها دو رقم S61 و A188 بیش ترین میزان باززایی (به ترتیب 75 و 71 درصد) را از خود نشان دادند. با استفاده از جنین های نارس 1.5) تا 2 میلی متری) و سویه اگروباکتریومی LBA4404 حاوی ناقل دوگانه pCAMBIA3301 و یک مرحله پیش تیمار 72 ساعته، تعدادی گیاه تراریخته به دست آمد. انجام تجزیه و تحلیل مولکولی با استفاده از PCR، حضور دو ژن gus و bar را در این گیاهان ثابت نمود. فراوانی تراریختی (تعداد گیاهان تراریخته مستقل PCR مثبت به ازای 100 جنین آلوده شده با اگروباکتریوم) برای رقم S61 برابر %6.45 بود. بنابراین، طبق نتایج حاصل رقم S61، اندازه جنین 1.5 تا 2 میلی متر، سویه اگروباکتریومی LBA4404، انجام یک مرحله پیش تیمار و استفاده از آنتی بیوتیک تایمنتین به جای سفوتاکسیم برای تراریختی ذرت با استفاده از روش اگروباکتریوم پیشنهاد شد.

1جنسینگ هندی (Withania somnifera) یک گیاه سازگار به شرایط آب و هوایی مناطق جنوبی کشور ایران است که به دلیل دارا بودن ماده مؤثره ویتانولید دارای خاصیت ضد سرطانی بوده و برای بهبود سلامت بدن و افزایش طول عمر استفاده می­شود. یکی از روش­های مهم برای افزایش متابولیت­های ثانویه در گیاهان دارویی کشت ریشه مویین است. ریشه­های مویین از نظر ژنتیکی پایدار بوده و قادر به افزایش متابولیت­ها بدون استفاده از هورمون می­باشند. به منظور افزایش تولید ریشه مویین از سه سویه مختلف از باکتری اگروباکتریوم رایژوژنز (A4, Attc-15834, R318) استفاده شد. درصد القای تشکیل ریشه مویین به ترتیب 66 درصد در سویه A4، 72 درصد در سویه Atcc-15834 و 83 درصد در سویه R318 تعیین شد. الگوی رشد سویه­ها ترسیم شد و اوج رشد سویه­ها در هفته پنجم به دست آمد. زمان دو برابر شدن ریشه مویین، برای سویه A4 در روز پنجم، سویه Atcc-15834 در روز نهم و برای سویه R318 در روز بیستم تعیین شد. حداکثر زیست توده تولید شده توسط سویه A4 (29/4 گرم)، Atcc-15834 (38/2 گرم) و R318 (35/1 گرم) به دست آمد. نتایج تجزیه واریانس وزن زیست توده تر و خشک ریشه­های مویین نشان داد بین سویه­های مورد بررسی از نظر میزان القای ریشه مویین در زمان­های مختلف اختلاف معنی­دار وجود دارد. بهترین سویه برای القای تشکیل ریشه مویین در گیاه دارویی جنسینگ هندی سویه A4 تعیین شد.

اهداف: پیشرفت در علوم و فناوری نانو در دهه گذشته، فرصت های زیادی برای بررسی اثرات بیولوژیکی ازجمله اثرات ضدباکتریایی نانوذرات ایجاد کرده است. هدف این تحقیق، بررسی اثر نانوذرات کربنات کلسیم بر رشد دو نوع باکتری اگروباکتریوم تومفسیانس و استافیلوکوکوس آرئوس بود.روش ها: فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات کربنات کلسیم بر باکتری های مذکور، با دو روش رقت سازی در محیط آگاردار و رقت سازی در محیط مایع مورد بررسی قرار گرفت. به هریک از رقت ها 1 میلی لیتر سوسپانسیون باکتریایی حاوی 106 CFU/ml اضافه و گرمخانه گذاری شد. در زمان های مختلف از هر لوله نمونه گیری انجام گرفت و از آن رقت های 10-1 الی 10-6 تهیه شد. 100 میکرولیتر از هر رقت روی محیط جامد منتقل شده، به خوبی در سطح پلیت پخش شد و سپس گرمخانه گذاری شد. با شمارش تعداد کلنی ها، MIC و MBC آنها تعیین شد.یافته ها: نانوذرات کربنات کلسیم اثرات ضدباکتریایی مناسب نشان داد و پس از 16 ساعت جمعیت باکتریایی در معرض را از بین برد. کمترین و بیشترین غلظت MIC نانوذرات کربنات کلسیم در محیط جامد به ترتیب 32.2 میکروگرم در میلی لیتر و 125 میکروگرم در میلی لیتر حاصل شد. MIC نانوذرات کربنات کلسیم در محیط مایع دوبرابر MIC آن در محیط جامد بود، در حالی که غلظت های مختلف کربنات کلسیم معمولی، نه تنها اثرات ضدباکتریایی نشان نداد، بلکه باعث تقویت رشد آنها نیز شد.نتیجه گیری: نانوذرات کربنات کلسیم به عنوان کاندیدای تهیه مواد ضدمیکروبی مورد مصرف در زمینه های مختلف پزشکی، صنایع غذایی و کشاورزی پیشنهاد می شود و می تواند از نظر بهداشتی و اقتصادی حایز اهمیت باشد.